Deze heb ik verwerkt in een interactief programma dat tweedejaars en derdejaars studenten konden gebruiken om de CTML ook te leren kennen. Van daaruit ben ik in kennis, vaardigheden en inzichten in het gebruik van ICT verder gegroeid. Wat is er in die tijd veranderd en hetzelfde gebleven? De hoogtepunten:



  1. Nog steeds praat men over technologie als grote invloed op leren, het verschil is wel dat we nu in een nog veel meer gemedialiseerdere samenleving wonen, werken, leven, waardoor technologie nu meer en meer van levensbelang begint te worden. Waar de noodzaak eerst lag op het perfectioneren van leren, gaat het nu ook om voorbereiden voor de samenleving van morgen.

  2. Voorlopers, achterloper, ze zijn er nog steeds. Waar het tien jaar geleden ging om het inzetten van webkwesties, gaat het nu om gebruik van VR in de les. Zit je nog steeds bij de webkwesties? Dan ben je ondertussen een achterloper geworden...

  3. Technologie is veel meer bereikbaar dan tien jaar geleden. Technologie wordt beter en goedkoper, daarmee worden de verwachtingen die technologie waar moet maken ook alleen maar hoger. In tien jaar tijd is de iPhone en iPad groot geworden. Waar ik in 2011 met een iPadklas nog een van de eerste was, is het nu niet meer dan logisch dat de ratio leerling-computer steeds meer richting de 1;1 gaat. Ook met oplossinge als BYOD. Deze ontwikkeling heeft er echter niet voor gezorgd dat het gebruik van technologie ook daadwerkelijk is verbeterd.

  4. De leerkracht is nog steeds de spil van het onderwijs, en terecht. Al denk ik wel dat de leerkracht die ICT op de juiste manier weet te gebruiken betere resultaten boekt dan de leerkracht die dit niet doet. Technologie maakt dan wel degelijk het verschil.

  5. Na tien jaar is de discussie over technologie wel voorbij, we hebben het weer over pedagogiek en didactiek als het gaat om technologie. En dat is hard nodig. Het laat zien dat we het stadium van technologie als ‘outsider’ of juist ‘holy grail’ aan het inruilen zijn voor de plek die het verdient, als ijzersterk middel om op een andere en betere manier tot leren te komen.

  6. Het curriculum is praktisch hetzelfde gebleven, al lijkt daar nu dan toch echt verandering in te komen. Hier zit wat mij betreft een van de grootste problemen kijkend naar de gebrekkige implementatie van ICT. Het had in de middeleeuwen ook totaal geen zin gehad om met een Ferrari op de proppen te komen zolang er alleen maar slechte wegen zijn. Nu het curriculum wordt opgeschoond en aangescherpt zal ICT daar beter in passen. Niet meer oude wijn in nieuwe zakken, maar een geheel nieuwe wijnsoort.

  7. We weten meer over hoe we leren en wat werkt. Dit helpt de plek van technologie in het leerproces te verduidelijken, en te weten wanneer ICT juist niet werkt of zelfs tegenwerkt.

  8. We staan op een breekpunt, de technologie raast door, het onderwijs blijft achter. Nu het curriculum wordt herzien, technologie toegankelijker wordt en de gesprekken in de scholen over pedagogiek en didactiek gaan kan het zomaar zijn dat ik over tien jaar een heel ander beeld schets ten opzichte van vandaag.


Zijn we de afgelopen tien jaar verder gekomen? Ja, ik denk het wel. Is de nieuwe generatie leerkrachten er klaar voor? Ik denk het niet. Ik zie jonge leerkrachten die precies weten hoe ze in hun vrije tijd technologie gebruiken om het zichzelf makkelijk te maken, maar geen idee hebben wat ze met technologie in de klas moeten doen. De mindset lijkt de afgelopen tien jaar niet te zijn veranderd; op school gebruiken we geen technologie, maar is de relatie leerkracht-leerling de enige die bestaat. Nu snap ik dat het op veel scholen natuurlijk heel anders gaat, die ICT wel goed implementeren, maar die zijn niet de norm, en dat zouden ze wel moeten zijn!